راستی که انسان چه قدر ضعیف و در ضمن بی توجه و پرمدعا است کار خود را فراموش می کند و به جای حرکت و اقدام و برخورد از خدا می خواهد که به جای او کار کند و بت های او و هوس های او رانشکند زیبایی او و قدرت او را افزون کند تا او نمایش بدهدو در چشم ها بنشاند
.........
اگر انسان محدوده هایش را نشکند و از پوسته اش بیروننیاید اگر انسان نروید وسر بلند نکند ناچار رنج میبرد و عذاب می کشد این رنج و عذاب همان ماندن و گندیدین است پاداش تو همان عمل تو ست

نامه های بلوغ علی صفایی حائری 109 و111
یا حق