ghooye zibaa

یه روزی از این آهنگ خوشم اومد

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد * فریبنده زاد و فریبا بمیرد

شب مرگ تنها نشیند به موجی * رود گوشه ای، دور و تنها بمیرد

در آن گوشه چندان غزل خواند آنشب * که خود در میان غزلها بمیرد

گروهی بر آنند کاین مرغ شیدا *کجا عاشقی کرد، آنجا بمیرد

شب مرگ از بیم آنجا شتابد *کز مرگ غافل شود صبح بمیرد

من این نکته گیرم که باور نکردم *ندیدم که قوئی به صحرا بمیر

چو روزی ز آغوش دریا بر آمد * شبی هم در آغوش دریا بمیرد